pes

1) Beýik däl, ýeterlik derejede boýy bolmadyk, aşak.

∙ Pes öý.

2) Tekiz däl, çöket, ýapgyt.

∙ Pesden beýge dyrmaşan maşynyň güýçli gürrüldisi eşidildi. (N. Pomma, Egri Egikmez)

3) Orta uzynlykdan gysga bolan göwrümi, ululygy kiçi bolan, kelte.

∙ Pes boýly, ak sakgal, tokgarak kişi, Gerekli wagtynda dünýäden ötdi. (A. Kekilow, Saýlanan eserler)

∙ Eliň abat, aýagyň, işdäň sag, göwräň bir adamdan pes däl. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

4) Orta derejä ýetmedik, ortadan aşak.

∙ Baýlygymyz-a pes däldir, şükür, et-ýagymyz, çöregimiz bol. («Edebiýatdan Hirestomatiýa»)

5) Köp däl, ujypsyz, az. Edilen işe pes hak tölemek.

6) Hil taýdan erbet, kanagatlanarlyk bolmadyk.

∙ Gelin, onuň dogry welin, meniň beýleki halylaryn hem hiçbir halydan pes däldir. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

7) Abraý, boluş, gylyk-häsiýet, wezipe, düşünje we ş. m. taýdan beýlekilerçe bolmadyk.

∙ Men hem olardan pes adam däl. («Tokmak» žurnaly)

◊ pes göwünli — seret göwün

◊ pese düşmek — Güýç-gurpdan düşmek, gowşamak.

∙ Sen öz dostlaryň öňde abraýyňy nähili pese düşüripsiň. (B. Pürliýew, Ilkinji gün)

◊ ýeriň pesi bilen — seret ýer

∙ Edil iki gulagymy tutup, ýeriň pesi bilen gaça-gaça zordan öýüme bardym. («Tokmak» žurnaly)